Αν όλα πάνε στραβά.. μην το βάζεις κάτω! Δείξε εμπιστοσύνη στον Θεό, ζήτησε Του βοήθεια και τότε.. θα βλέπεις συνεχώς να γίνονται θαύματα στην ζωή σου!!!

Αγχώνεσαι, στεναχωριέσαι, καρδιοχτυπάς όλο αγωνία για πράγματα που όχι μόνο δεν μπορείς να ορίσεις την πορεία τους, αλλά ούτε καν το ξεκίνημα τους. Σε αδικούν χωρίς ντροπή, σου παίρνουν το δίκιο μέσα από τα χέρια.. χωρίς να έχεις περιθώρια αντίδρασης αφού η παλιανθρωπιά.. ενεργεί και κινείται πάντα ύπουλα.

Η πίεση, το άγχος, η ανασφάλεια.. σε καταβάλλουν σε τέτοιο σημείο που κοντεύεις να αρρωστήσεις γιατί οι ευθύνες είναι τεράστιες και οι πλάτες σου μικρές!

Αδυνατείς να σηκώσεις τέτοιο φορτίο μονάχος με αποτέλεσμα από την στεναχώρια.. να εμφανιστούν αυτοάνοσα νοσήματα που δεν έχουν γιατρειά και δυστυχώς τα παντρεύεσαι για μια ζωή. Χαλάς δηλαδή την υγεία σου, θυσιάζεις την γαλήνη σου.. χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα αφού ΔΕΝ λύνονται έτσι τα προβλήματα! Προσπαθείς μέχρι ενός σημείου... αλλά από κει και πέρα είναι αδύνατον να ορίσεις εσύ τις εξελίξεις των πραγμάτων. Το βιώνεις καθημερινά, αυτό.

Μην επιμένεις λοιπόν περισσότερο να καταφέρεις το απίθανο… διότι θα βρίσκεις συνέχεια σε τοίχο, επιδεινώνοντας την υγεία σου από το άγχος.. ώστε να βάλεις μια τάξη στην ζωή σου.

Οι δήθεν φίλοι και οι ορκισμένοι εχθροί θα προσπαθούν συνεχώς να ανακόψουν την πορεία σου... να σε σπρώξουν, να σε ρίξουν στα πατώματα για να ικανοποιήσουν έτσι την ζήλεια και τον φθόνο τους! Δεν μπορείς να γλυτώσεις εύκολα από δαύτους, μήτε να σταματήσεις την τοξικότητα τους.

Αν βάλουμε και τις τρικλοποδιές των «αγαπημένων» συγγενών που ποτέ, δεν χρωστάνε να κάνουν καλό… πρέπει να είσαι ευγνώμων που δεν έχεις τρελαθεί ακόμα με τόσα στο κεφάλι σου. Πνίγεσαι καθημερινά σε ένα κυκεώνα προβλημάτων και δικαιολογημένα αρρωσταίνεις ενώ μπορείς να απεμπλακείς απ’ όλη αυτή την ιστορία που σε φθείρει απίστευτα… και όμως δεν το πράττεις!

Το ίδιο τεράστιο λάθος έκανα και εγώ μέχρι που κόντεψα να αρρωστήσω πολύ σοβαρά… (κάτι που με ταρακούνησε)  και αποφάσισα να τα αφήσω ΟΛΑ.. μα ΟΛΑ στον Θεό χωρίς δεύτερη σκέψη!!!

Είχα φτάσει στο σημείο να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι και να πονάει όλο μου το σώμα! Άσε που σωματοποιούσα όλα τα άγχη μου.. και  συνεχώς υπέφερα και από κάτι διαφορετικό.

Τότε  ήταν που είπα Χριστέ μου, Παναγιά μου, Άγιε μου Ταξιάρχη και  Άγιοι μου.. σας αναθέτω τα πάντα και κάντε κουμάντο!

Να γίνουν χειρότερα απ’ ότι ήταν… ΑΔΥΝΑΤΟΝ!

Οπότε μόνο να κερδίσω είχα! Κατάλαβα την αδυναμία μου.. Έκλαψα… και προσευχήθηκα ζητώντας την βοήθεια Τους!

Αποφάσισα να τους εμπιστευτώ με την καρδιά μου και ότι δεν πήγαινε όπως επιθυμούσα.. ήξερα πως έτσι έπρεπε να συμβεί γιατί κάτι καλύτερο με περίμενε παρακάτω.. που δεν γνώριζα εκείνη την στιγμή!

Από την ώρα λοιπόν που άφησα όλη την ζωή μου στα χέρια του Θεού με πλήρη εμπιστοσύνη… άρχισα να βλέπω και τα θαύματα Του!!!

Όλα έμπαιναν στην θέση τους.. γίνονταν ακόμα και τα πιο απίθανα πράγματα που ούτε μπορούσα να φανταστώ διαπιστώνοντας διαρκώς πως ήταν στο πλευρό μου!  Έτσι.. όσα πράγματα  χαλούσαν ήξερα πως δεν ήταν για μένα… και προσπερνούσα.. χωρίς να δίνω σημασία!

Για στεναχώρια βέβαια ούτε λόγος... γιατί θα ήταν ασέβεια αφού καθημερινά βίωνα την αγάπη Του!

Με αυτό τον τρόπο, προστάτεψα την υγεία μου και ήρθα περισσότερο κοντά στο Θείο, «γνωρίζοντας» καλύτερα τόσους Αγίους που γαλήνεψαν την ψυχή μου με το νοιάξιμο και την φροντίδα Τους! Δεν τους έχω απλά υποχρέωση.. Τους χρωστώ ολόκληρη την ζωή μου για όλες τις φορές που με σήκωσαν, με έσωσαν, με παρηγόρησαν δίνοντας μου, κουράγιο να μη τα παρατήσω... και δύναμη να προχωρήσω!!!

Ατελείωτες  ώρες μπροστά στις εικόνες τους να κλαίω απαρηγόρητη για την παλιανθρωπιά, την χυδαιότητα, την προστυχιά... γνωστών, φίλων «συγγενών», συνεργατών που ήθελαν να με διαλύσουν γιατί από την μια, δεν ήθελα να τους μοιάσω… και από την άλλη, τους απαγόρευα να με πειράξουν!

Για πόλεμο σου μιλάω, τώρα… όχι αστεία!

Και όχι από μια πλευρά! Υπήρχαν περίοδοι που είχα να αντιμετωπίσω πολλά μέτωπα ταυτόχρονα! Τι έκανα;

ΠΡΟΣΕΥΧΗ!!!

Το μεγαλύτερο, ισχυρότερο …και αποτελεσματικότερο όπλο!!!

Θα ανάψω το καντηλάκι μου, θα προσευχηθώ το πρωί και κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ.. και θα παρακαλέσω τον Χριστό, την Παναγία και όλους τους Αγίους… να με προστατεύουν, να με φροντίζουν, να με οδηγούν στον σωστό δρόμο.. και μην φύγουν δευτερόλεπτο από δίπλα μου!!!

Κάντο και εσύ!!!

Νήστεψε, Κοινώνησε, ύστερα από εξομολόγηση... και θα δεις την ζωή σου να αλλάζει ΑΜΕΣΩΣ!!!

Θα γίνει πιο φωτεινή.. πιο χαρούμενη και θα ζεις επιτέλους χωρίς το άγχος… «τι θα γίνει αύριο», αφού αυτό είναι ευθύνη του Θεού!!!

Θα ηρεμήσεις... θα γαληνέψεις.. θα βρεις ξανά στην καθημερινότητα σου το χαμόγελο, την χαρά, το γέλιο,  την ελπίδα, την αισιοδοξία γιατί... 

Ο Χριστός είναι ΦΩΣ και μέσα στο φως θέλει να ζούμε… την ζωή που μας χάρισε!!! Μην την αφήσεις να πάει χαμένη... δεύτερη ζωή δεν έχει!!!