Στον μοναδικό που χρωστάς... είναι ο εαυτός σου!!!

Αισθάνεσαι να σε καταβάλλει η κούραση.. όχι τόσο η σωματική όσο η ψυχική!!! Ψάχνεις να βρεις τι ακριβώς φταίει.. χωρίς αποτέλεσμα γιατί πολύ απλά.. σου φταίνε ΟΛΑ!!! 

Σκέφτεσαι πως κάτι τέτοιο δεν είναι λογικό… οπότε παίρνεις ακόμα μια φορά την ευθύνη… κάνοντας κουράγιο αφού οι υποχρεώσεις είναι τόσες πολλές… που δεν αφήνουν χρονικά περιθώρια να ασχοληθείς περισσότερο!!!!

Κάποια στιγμή όμως αυτή η τακτική έχει ως αποτέλεσμα να ξεπεράσεις τα όρια σου… φτάνοντας στο σημείο της έκρηξης!!! Τότε είναι που δεν μπορεί κανείς να συνεννοηθεί μαζί σου διότι πολύ απλά… βρίσκεσαι εκτός εαυτού!!!

Παραλογίζεσαι όπως υποστηρίζουν οι γύρω σου… μα ποσώς σε ενδιαφέρει αφού τα νεύρα σου είναι πλέον σπασμένα με συνέπεια να μην μπορείς να κρύψεις ότι αισθάνεσαι!!!

Αδύνατον… να ξεχωρίσεις τι σε πειράζει περισσότερο!!! Ο θυμός έχει "σκεπάσει" τα πάντα, όπως ακριβώς η ομίχλη… καθιστώντας δύσκολο να διακρίνεις κάτι παραπάνω.. πέρα από την έντονη απογοήτευση που σε κατακλύζει αλλά δεν μπορείς να την διαχειριστείς με τίποτα!!!

Βαρέθηκες να τρέχεις για όλους… χωρίς να το αναγνωρίζουν αλλά δεν είσαι σε θέση να το συζητήσεις ήρεμα!!! Έχεις απόλυτο δίκιο… μα για αυτό που βιώνεις ο μοναδικός υπαίτιος.. είσαι ΕΣΥ!!!

ΑΡΓΗΣΕΣ να πάρεις χαμπάρι πως η τακτική… να δίνεις, χωρίς να εισπράττεις.. μόνο αρνητικά αποτελέσματα έχει αφού οι άλλοι βολεύονται και αδιαφορούν!!!

Δεν πρόκειται πάντα για αναισθησία… αλλά για μια κατάσταση που διαμορφώνεις μόνος σου, δείχνοντας ότι αντέχεις παραπάνω απ’ όσα πραγματικά μπορείς….με το «ισχυρό» επιχείρημα πως αποκλείεται να τα καταφέρουν ή είναι ανίκανοι να το κάνουν σωστά!!!

ΝΟΜΙΖΕΙΣ!!!!!

Υπήρχαν και πριν εμφανιστείς εσύ στην ζωή τους… όσο για τα παιδιά σου κάποια στιγμή οφείλεις να τους αφήσεις την πρωτοβουλία διότι αποκλείεται να μάθουν κάτι σωστά…. αν δεν κάνουν λάθος!!!

Άσε λοιπόν τον καθένα να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.. ώστε να ασχοληθείς επιτέλους με σένα!!! Αν αναρωτηθείς πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγες μια βόλτα, να πιεις έναν καφέ, να κάτσεις κάπου να φας...όχι γιατί έτσι έπρεπε αλλά επειδή το ήθελες.. το πιθανότερο είναι να μην θυμάσαι!!!

Μην υποστηρίξεις πως φταίει η οικονομική στενότητα… γιατί είναι αστεία η δικαιολογία!!! Την χαρά μπορείς να την βρεις ακόμα και μέσα στο σπίτι σου… βλέποντας μια ενδιαφέρουσα ταινία, μιλώντας στο τηλέφωνο με κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που έχεις να ακούσεις καιρό, διαβάζοντας ένα ωραίο βιβλίο αλλά με ΗΣΥΧΙΑ… χωρίς να σε ενοχλεί ή να σε διακόπτει ΚΑΝΕΝΑΣ εκείνη την ώρα... γνωρίζοντας πως είναι δική σου και οφείλει να το σεβαστεί!!!

Συνειδητοποίησε πως αν δεν προασπίσεις τα δικαιώματα σου…  αποκλείεται να μην τα καταπατήσουν.. όταν μάλιστα δείχνεις πως δεν υπάρχει πρόβλημα!!! Πως φαντάστηκες κάτι τέτοιο;;;

Εμείς θέτουμε τα όρια.. απαγορεύοντας σε οποιονδήποτε να τα ξεπεράσει ειδικά… όταν τον αγαπάμε αφού αν δεν είμαστε καλά…. αποκλείεται να είναι εκείνος!!! Το μόνο βέβαιο.. γι' αυτό ΑΠΕΡΡΙΨΕ βλακώδες θεωρίες… ότι είναι εγωιστικό να κοιτάς τον εαυτό σου!!!!

Είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ… που του χρωστάς τα περισσότερα για όσα δίνει και αντέχει καθημερινά… καταβάλλοντας  κοπιώδεις προσπάθειες να ανταπεξέλθει επάξια σε όλα!!!

Να τον ΣΕΒΕΣΑΙ λοιπόν… και να τον ΤΙΜΑΣ όπως του πρέπει!!!

Αυτό είναι το σωστό για τον καλύτερο φίλο που έχεις… που όσο και να τον μαλώνεις… να τον  στεναχωρείς ή να τον αδικείς… εκείνος δεν πρόκειται να σε προδώσει ΠΟΤΕ!!!!