Ούτε το μυαλό... ούτε η ψυχή "αντέχουν" κάτι τόσο συγκλονιστικά τραγικό!!!

Καταλαβαίνεις  τον πόνο του άλλου….

Όταν έχεις πονέσει…

«Αφουγκράζεσαι» τον θρήνο του…

Αν έχεις θρηνήσει πραγματικά….

Τον χαμό κάποιου δικού σου προσώπου…

Που αφήνει τεράστιο κενό πίσω!!!

Πολλές φορές είναι αδύνατον να το διαχειριστείς…..

Φτάνοντας  σε σημείο...

Να μην σκέφτεσαι λογικά!!!

Το μυαλό "σταματάει" αφού δεν μπορεί να "χωρέσει"…

Πως πρέπει να συνεχίσεις την πορεία σου….

Δίχως αυτόν… που αγαπάς τόσο πολύ!!!

Αν δεν το έχεις βιώσεις είναι δύσκολο…

Να περιγραφεί με λέξεις γιατί πραγματικά…

ΔΕΝ  υπάρχουν!!!!

Ακόμα και γονιό να χάσεις σε μεγάλη ηλικία…

Δυσκολεύεσαι να προσαρμοστείς!!!

Πόσο μάλλον όταν «εξαφανίζεται» απ’ την μια στιγμή στην άλλη…..

Κάποιο μέλος της οικογένειας…..

Αναίτια… απροειδοποίητα…..

Όπως έγινε πρόσφατα με τις φονικές πυρκαγιές…

Που ξέσπασαν στην Ανατολική Αττική αφαιρώντας  την ζωή…

Δεκάδων ανθρώπων ενώ άλλοι τόσοι…..

Αγνοούνται ακόμα!!!

Τι να πεις και πώς να εξηγήσεις…..

Στους δικούς τους την νέα σκληρή πραγματικότητα....

Που προέκυψε από το πουθενά….

Και επιβάλλεται... να αποδεχτούν;

Ποια λόγια είναι ικανά να παρηγορήσουν εκείνη την μητέρα…

Που βρήκαν τον σύζυγο και το γιο της...

Απανθρακωμένους στο αυτοκίνητο…

Ενώ το κοριτσάκι της σκοτώθηκε…

Πέφτοντας από τα βράχια να σωθεί;

Ποιος μπορεί να απαντήσει στα ερωτήματα του ανθρώπου….

Που όπως λέει ο ίδιος, έτρεξε μακριά από την φωτιά…

Μαζί με την γυναίκα και το παιδί του….

Αφήνοντας στο αυτοκίνητο την μητέρα του…

Που δεν μπορούσε να ακολουθήσει...

Λόγω κινητικών προβλημάτων….

Και την άκουγε να καίγεται την ώρα που απομακρυνόταν;;;

Αν προσπαθήσεις να μπεις στην θέση τους…

'Εστω για λίγο...

Θα διαπιστώσεις πως ούτε το μυαλό…

Ούτε η ψυχή «αντέχουν»  κάτι.....

Τόσο συγκλονιστικά τραγικό!!!!

Η λύπη… η οργή… η αγανάκτηση… ο θυμός……

Είναι  πολύ «λίγα»… μπροστά στον πόνο…

Που τους  «πλημμυρίζει»… για να εκφραστεί με λόγια!!!

Από την στιγμή που δεν μπορούν να φέρουν πίσω…

Τα αγαπημένα τους πρόσωπα…..

ΤΙΠΟΤΑ πια….

ΔΕΝ έχει σημασία γι’ αυτούς!!!!!

Βλέπω στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης..

Που διατηρούμε σχεδόν όλοι από μας προφίλ….

Να τσακώνονται... βρίζοντας ο ένας τον άλλον…..

Για το ποιο πολιτικό κόμμα φταίει για το κακό που συνέβη!!!!

Ποιόν ενδιαφέρει πραγματικά αυτή την στιγμή…

Που "χάθηκαν" τόσες αθώες ψυχές….

Και άλλες τόσες που καταδικάστηκαν…..

Να ανεβαίνουν έναν ατελείωτο Γολγοθά;;;

Εμένα πάντως…. ΟΧΙ!!!!

Θα είχε νόημα….. ΠΡΙΝ συμβεί!!!!

Τώρα πλέον μου είναι τελείως αδιάφορο και αποτελεί……

Τουλάχιστον ύβρη….. να εκμεταλλεύονται…

Οι καιροσκόποι κάθε παράταξης……

Τέτοιο ανείπωτο πόνο για παιχνίδια εξουσίας…..

Την ώρα που δεκάδες οικογένειες αγνοούν  που βρίσκονται…..

Οι δικοί τους ή είναι αδύνατον να τους αναγνωρίσουν…

Στην κατάσταση που βρίσκονται!!!!

Η ευθύνη είναι ολοφάνερο που ανήκει…..

Δεν το συζητώ!!!

Το φταίξιμο όμως είναι ΟΛΩΝ αυτών…..

Που πέρασαν από θέσεις που είχαν καθήκον

Να προστατεύσουν τις ζωές των πολιτών…..

Αλλά... αδιαφόρησαν!!!!

ΟΛΟΙ… όμως!!!!

Αν το «σημαντικό» είναι να βρούμε...

Ποιος ευθύνεται περισσότερο….

Θα σου απαντήσω…. ΕΜΕΙΣ…

Διότι δίνουμε με λάθος κριτήρια στον καθέναν…..

Το δικαίωμα να αποφασίζει για το μέλλον μας…..

Με αποτέλεσμα να συμβαίνουν αυτά τα τραγικά γεγονότα!!!!

Αν διαφωνείς….

Πες μου ποιος τρέχει κάθε φορά ΠΡΩΤΟΣ…

'Οταν συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό;;;;

ΕΜΕΙΣ να βοηθήσουμε…..ΕΜΕΙΣ να συνδράμουμε…..

ΕΜΕΙΣ να μαζέψουμε  χρήματα.. ρούχα... φαγητό….

Είδη πρώτης ανάγκης… για να ανακουφίσουμε….

Στις δύσκολες στιγμές τον συνάνθρωπο μας!!!

Μέχρι και φιλοξενία στα σπίτια τους...

Πρόσφεραν αυτή την φορά όσοι μπορούσαν!!!

Είδες κανέναν πολιτικό ή κόμμα να νοιαστεί;;;;

ΑΠΟΝΤΕΣ….. απαξάπαντες!!!!

Λόγια…. λόγια…. λόγια…..

Που δεν βοηθούν όμως ΚΑΝΕΝΑΝ ξεριζωμένο…..

Στον τόπο του!!!!

Η μεγαλοψυχία.....

Στηρίζει τον αδύναμο να σταθεί στα πόδια του…

Η καλοσύνη….. του προσφέρει ελπίδα για το αύριο…

Η αλληλεγγύη που επιδεικνύουμε οι απλοί άνθρωποι….

Του δίνει κουράγιο να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες!!!

Εκείνοι που δοκιμάστηκαν τόσο ξαφνικά και άδικα…..

Από τις φωτιές θα χρειαστούν για πολύ καιρό ακόμα…

Την υποστήριξη μας!!!!

Όχι τόσο την υλική... όσο την ψυχολογική…

Μόλις αρχίσουν σιγά σιγά να συνέρχονται από το πρώτο σοκ….

Συνειδητοποιώντας…. τι ακριβώς  συνέβη!!!!

Βοηθήστε όσο μπορείτε…..

Εσείς που έχετε ανάμεσα τους… συγγενείς ή φίλους!!!

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να ζει κάποιος…

Με «άδεια» αγκαλιά ειδικά όταν δεν υπήρξε με κάποιο τρόπο…..

Έστω και ελάχιστα προετοιμασμένος γι’ αυτό!!!!

Όσο για τους υπόλοιπους…..

Ας παραδειγματιστούμε μια φορά ακόμα…..

Μήπως τελικά συνειδητοποιήσουμε πως ΤΙΠΟΤΑ….

Δεν είναι δεδομένο στην ζωή!!!

Οφείλουμε λοιπόν να εκτιμάμε το πολύτιμο «δώρο»…

Της υγείας που μας χαρίζεται!!!!

Να αγαπάμε τους ανθρώπους γύρω μας… 

Και να το δείχνουμε συνέχεια...

Αφήνοντας στην άκρη μεμψιμοιρίες…

Για ΑΣΗΜΑΝΤΑ πράγματα!!!

Η παρουσία τους και μόνο φτάνει για να χαμογελάμε…..

Νοιώθοντας ευγνωμοσύνη που μας ευλογεί ο Θεός…..

Να βρισκόμαστε καθημερινά μαζί τους...

"Γεμίζοντας" η καρδιά χαρά.... φως....

Και αγάπη!!!! 

Δύναμη και κουράγιο σε όσους δοκιμάζονται.....

Με την ευχή να είναι....

Το τελευταίο άσχημο γεγονός που ζούμε!!!